De Nijmeegse vierdaagse
De eerste wandeldag was inmiddels geschrapt vanwege de extreme warmte maar de aanmeldprocedure voor ons detachement, de UNIFIL Marching Group, bleef ongewijzigd.
De feesten in het centrum van Nijmegen en de verplichte rustdag op dinsdag voelden voor mij, en veel andere deelnemers, wat onwerkelijk en onrustig aan. Op tijd naar bed want om 03:00 uur gaat de wekker.
De start, de eerste dag ever voor 2 van onze groep en de eerste dag na 3 jaar voor iedereen. Het waren drie fantastische dagen met veel plezier, afzien, genieten, teleurstellingen, blije mensen, moedige beslissingen, ontmoetingen en bovenal kameraadschap. Gedurende de dagen dat ik in Nijmegen was heb ik aandacht gevraagd voor de situatie in Libanon waar wij met de Stichting VVL, Veteranen voor Libanon, humanitaire hulp bieden. Het kostte mij veel moeite om enkele loten te verkopen van onze sponsorloterij. Alle deelnemers (ik ook) hadden hun prioriteit op de wandeling, met name de finish op de wedren. Heel begrijpelijk want daarvoor ben je in Nijmegen.
Op onze eerste wandeldag (woensdag) ging de route westwaarts via Wijchen. Deze dag was bijzonder warm en we vertrokken van Heumensoord met een bliksemstart. De bedoeling erachter was om de grootste afstand af te leggen op het moment van de laagste dagtemperatuur. Om dat op de eerste dag te moeten doen is lastig, je lichaam moet nog wennen aan het ritme van deze dag. Het heeft gelukkig goed uitgepakt, iedereen heeft zijn uiterste best gedaan om terug te komen op Heumensoord.
De tweede (eigenlijk derde) dag was bijzonder nat met een moedige beslissing van een van ons om te stoppen (medische reden). Deze dag zijn wij (de militairen vanaf Heumensoord) niet gezien op de wedren. De route liep richting Limburg en we komen over de Zevenheuvelenweg. Een stevige tippel maar ook nu weer komen we met de overgebleven 13 man over de streep.
De derde en tevens laatste dag was gewoon bijzonder met wederom een moeilijke beslissing om niet te starten (blessure), een uitgebalanceerd tempo, goede timing voor pauzes en tempo en een bijzonder hartelijk publiek. We vertrekken extra vroeg, de wekker gaat af om 01:30 uur, en ongeveer om half vier lopen we de poort uit op weg naar Grave. Na de brug bij Grave gaan we vrolijk verder en steken de militaire pontonbrug bij Cuijk over om weer richting Nijmegen te gaan. Bij Charlemagne is voor ons de finish bereikt en wachten we op de muziek om de intocht over de Via Gladiola te lopen. Een zee van mensen en bloemen die je mentaal over het parcours dragen, een genot om mee te maken als je tenminste de energie nog heb om dat te absorberen.
Ik wil iedereen bedanken voor de ontvangen hulp en steun, de vele reacties en aandacht en de vele bijzondere ontmoetingen.
Het waren drie fantastische dagen! klik hier voor een aftermovie
Fred van der Ploeg