College des Soeurs des Saints Coeurs - Bauchrieh

Ons hulpproject opgestart in mei 2021 is nog steeds aan de gang:            

UPDATE maart 2024

We hebben in november 2020 een jaarlijks terugkerende subsidie mogen ontvangen van de gemeente Deventer om internationale projecten te ondersteunen.
Wij als stichting hebben daardoor een groot scholencomplex kunnen adopteren. 
Deze school (College des Soeurs des Saints Coeurs - Bauchrieh) in oost Beiroet heeft +/- 1500 leerlingen. 

In Libanon is het onderwijs anders ingericht als bij ons, daar gaat een kind naar 1 school en doorloopt daar de kleuter, lager en het voortgezet onderwijs, na het behalen van zijn diploma kan hij mogelijk verder studeren aan een universiteit.
Deze school zelf heeft als gevolg van de explosie op 4 augustus 2020, erg veel schade opgelopen aan haar 5 schoolgebouwen een bedrag van bijna € 300.000 euro. Dat is echter niet iets waar wij als stichting de reddende hand mee kunnen bieden. 

Maar omdat volgens ons kinderen de toekomst zijn, zijn er nu juist weer veel mogelijkheden om initiatieven te kunnen ontplooien.

In november 2023 is onze laatste container gelost daarin zaten een hoop materialen voor de school.
Deze lading hulpgoederen voor de school is dan ook uitgeleverd en Hagop heeft de diverse materialen in ontvangst genomen.
er zaten ondere andere een hoop Patchkasten, Computers, Notebooks, Beamers, Whiteboards, Notebooks, divers speelgoed, en nog vele andere bruikbare materialen bij.
we kunnen helaas nog niet helpen met de installatie van de Beamers, Whiteboards, Computers en Notebooks vanwege de onrust in het zuiden van Libanon.
Maar gelukkig zijn ze zelf actief aan de gang gegaan.

Werkverslag Abdullah en Bart – 19 mei t/m 29 mei 2023

In opvolging van voorgaande projectfases was ditmaal het doel om de firewall te upgraden en opnieuw te configureren, de oude netwerkservers te vervangen en, indien mogelijk, te migreren naar het nieuwe netwerk. De servers van ruim 15 jaar oud staan op omvallen en gebruiken te veel stroom. In Beirut is er nog steeds 1-2 uur stroom per dag beschikbaar vanuit de overheid, de rest van de dag is men afhankelijk van stroomgenerators op diesel. Zoals overal zijn ook in Libanon de brandstofprijzen erg gestegen door de crisis waardoor gekozen is om buiten de schooltijden en in het weekend de generatoren zoveel mogelijk uit te zetten. Om de minimale netwerkapparatuur online te laten, gebruikt men grote accu’s om door de donkere periode heen te komen.

Vooruitlopend op deze trip hebben we in de voorafgaande weken het zogenaamde nieuwe netwerk in een test omgeving zoveel mogelijk opgebouwd en geconfigureerd. Dan zou het een kwestie zijn van nieuwe machine meenemen en operationeel krijgen in Beirut. De server bleek echter te groot om een normale maximale koffer mee te nemen. Daar moest een oplossing voorkomen. Uiteindelijk kwam bestuurslid Siem Kersten met een briljant idee om een fietskoffer te gebruiken. Zogezegd, zo gedaan, er was een fietskoffer beschikbaar (dank Bert!) en hop dat apparaat erin. Toen op de weegschaal, een koffer mag bij Transavia maar max 32 kg wegen, en bleek hij ruim 45 kg te zijn! Oeps, dat gaat niet lukken. Vervolgens allerlei componenten eruit gehaald zoals voedingen, harde schijven, ventilators, etc. en helemaal gestript kwam het precies uit op 32 kg. De andere onderdelen goed ingepakt in een andere koffer en klaar om te gaan. We wilden ook nog een behoorlijk aantal wifi Access Points en andere materialen meenemen, daardoor werd het max reisgewicht volledig benut.

Op 19 mei gingen we vol goede moed naar Schiphol, ruim op tijd (want stel dat!) en konden alle koffers, inclusief de fietskoffer inchecken.
Het ging van een leien dakje. Vervolgens lekker vlot door de controle en douane heen en waren we klaar voor vertrek. Onder het genot van een koffie begonnen we met het plan van aanpak voor de komende dagen. Aangekomen in Beirut was het lang wachten bij de passpoort controle en konden we op naar de bagageband. Alle koffers kwamen precies op dat moment binnenrollen, snel op een karretje en naar buiten want onze pickup, Hagop en Elie, stonden al geruime tijd te wachten. Beide probeerde we flierefluitend door de douane te lopen, Abdullah had geluk, ik werd er met mijn iets grotere koffertje uitgepikt. ‘Wilt u even naar die scanner gaan, alle bagage mag er nog een keer doorheen graag’! De vraag ‘wat zit er in die grote koffer?’ was natuurlijk onvermijdelijk waarop ik antwoorde ‘een computer’. Ah, die willen we graag even zien, kunt u hem even uitpakken? Daar zat ik niet op te wachten maar afijn, daarover discussiëren leek me ook niet handig.
Na de uitspraak van de douanier ‘dit is de grootste computer die ik ooit gezien heb’ en nog wat soebatten, mocht ik uiteindelijk doorlopen.
Gelukkig, missie geslaagd, we konden weer verder. Buiten wachten Hagop en Elie op ons en dit weerzien was uitermate leuk! Het was inmiddels laat dus direct door naar de locatie Maison Notre Dame waar we gedurende de week zouden overnachten. Het is een soort verzorgingstehuis voor zieke en oude zusters van de SSCC-orde met prima kamers. De eerste dag zat erop.

Locatie Maison Notre Dame

De volgende dag, zaterdag, werden we weer opgehaald door Elie die ons naar de school bracht. Voor Abdullah was het de eerste keer, dus begon het met een toer door de school en volgde het ontbijt. Daarna gaan kijken bij de nieuwe J-Tech Academy klassen waar ze kinderen leren omgaan met robots en programmeren. De allerkleinste, leeftijd van 5-8 jaar kunnen op een laptop een route samenstellen door eenvoudig blokjes op een werkblad te slepen. Als ze daarmee klaar zijn, wordt de route geupload naar de robot, een grappig karretje op wielen, die vervolgens op een mat op de grond het parcours gaat afleggen. Verrassend hoe snel ze dat onder de knie hebben.
In een ander lokaal zit een groep van 12 tot 16-jarigen die begonnen zijn met een werkstuk waarbij ze door middel van programma-code een script programmeren. De opdracht is om te beginnen met een cirkel in het midden van waaruit 4 identieke cirkels van binnen naar buiten moeten gaan, eentje naar elke hoek. De kleur die je mag geven aan elke cirkel, of je fading, etc. wilt toepassen, fading, etc wordt overgelaten aan de leerling. We zijn samen alle leerlingen afgegaan waarbij ze ons, heel trots (!), hun eerste werkstuk lieten zien. Zo leuk om te ervaren dat de laptops en desktops, die via de Veteranen voor Libanon aan de school gedoneerd zijn, voor zo’n leuke toepassingen gebruikt worden. Je ziet de twinkeling in hun ogen als ze vertellen over ‘hun’ project en dat ze het echt leuk vinden om te doen. Jongens en meisjes door elkaar, zo gaaf! Hier doen we allemaal voor. Het geeft een heel fijn gevoel en de motivatie om er flink tegenaan te gaan!

Leerlingen aan het coderen om cirkels te laten "zien"

Inmiddels begint het te kriebelen om aan de slag te gaan.
Het weekend willen we gebruiken om infrastructurele wijzigingen door te voeren zoals upgrade en her configuratie van de Firewall, een specialiteit van Abdullah.
Ik monteer intussen alle losse onderdelen van de server weer en plaats het hem in het 19” rack om in gebruik te nemen.
De dag verloopt goed, we zitten op schema en na het avond eten in de school worden we weer naar onze slaapplek gebracht.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   Abdullah geconcentreerd bezig 

Op zondagmorgen worden we opgehaald en gaan we eerst ontbijten in de school. Mother Superiour Nabiha (85) staat ons al op te wachten en verwelkomt ons. Leuk haar weer te zien en dat is duidelijk wederzijds. Na het ontbijt een korte recap en status van de werkzaamheden en gaan we volop verder. Om 14:00 uur staat weer een heerlijke lunch op ons te wachten.

 
Vlnr: Bart, moeder-overste Nabiha en Abdulah

In de loop van de middag lopen we tegen problemen aan, het oude netwerk moet vooralsnog intact blijven maar reageert niet zoals we verwacht hadden. Toegang tot deze legacy apparatuur ontbreekt waardoor het zoeken naar de oorzaak bemoeilijkt wordt. Het moet echter wel vandaag opgelost worden want de school moet maandagochtend gewoon weer beginnen. Het wordt een latertje maar Abdullah ‘fixed’ het grotendeels waardoor we niet terug hoeven naar de oude situatie.

  
                                        Bart                                                                               Abdullah                                                                           Hagop

Op maandag gaan we verder met de resterende problemen maar we komen niet echt verder. Om 12:45 hebben we een overleg met een Microsoft Partner (Shady en Mohammed) die ook belangenloos de school helpt en medewerkers van de school (Hagop en Jad). Het is een goed overleg en we blijken allemaal eensgezind over de aanpak die gekozen is. We onderkennen de beperking van minimale internet verbinding en moeten creatief zijn hoe hier verstandig mee om te gaan. 

Mohammed blijkt een netwerk specialist te zijn met uitstekende kennis van de oude netwerk apparatuur.
Hij gaat samen met Abdullah in de serverruimte zitten om samen op zoek te gaan naar de oplossing die uiteindelijk ook gevonden wordt. Top mannen!
We zijn het er allemaal over eens dat het oude netwerk zo snel mogelijk vervangen moet worden.
Abdullah en Mohammed willen zo graag de problemen oplossen dat ze besluiten de lunch over te slaan.
Hagop vindt dat niet okay en regelt dat de lunch dan maar naar heren gebracht wordt.
Na het avondeten op tijd naar onze slaapplek om uitgerust aan de volgende dag te beginnen.

 Hagop en Renee (kokkin) 

Rond 12:00 krijg ik een berichtje van Bert, hij heeft tijdens zijn voorgaande bezoek een bijzonder gedreven en betrokken Nederlandse dame ontmoet die al anderhalf jaar in Libanon woont. Ze helpt belangenloos bij een school, een weeshuis, en helpt mensen in psychische nood. Ze noemt het zelf een steentje bijdragen maar het is echt veel meer dan dat! Ook deze school in Hadat kan hulp van de Veteranen gebruiken en na wat op en neer appen spreken we de de volgende dag af in Bauchrieh om elkaar te ontmoeten en te kijken of we wat voor elkaar kunnen betekenen.

Op dinsdag begint het dagelijkse ritme erin te komen, op tijd opstaan, de chauffeur komt ons halen, door de drukte van Beirut heen worstelen, telkens weer een beleving met links en rechts inhalen, toeteren, etc., je went er snel aan. Voor Abdullah is het alweer de laatste dag, dus na het ontbijt gaan we weer aan de slag. De problemen met het oude netwerk lijken nog niet verdwenen, met name Abdullah besteed er weer flink tijd aan om dit boven water te krijgen. Ik ben met Hagop bezig een aantal storingen in het oude netwerk op te lossen.
Rond 18:00 uur hebben we afgesproken met Mirjam en het wordt een erg leuk gesprek. Een mooi verhaal hoe ze via omwegen en een vakantie haar baan op heeft gegeven om naar Libanon te gaan. Petje af hoor! Het is ook leuk om ervaringen uit te wisselen die zij en wij inmiddels opgedaan hebben. Ik heb nog een nieuw zakje Venco dropkrijtjes in mijn koffer die ik aan haar meegeef, ze moet er om lachen. Later op de avond aan Bert een update gegeven en we besluiten dat ik op locatie ga kijken om te inventariseren.
Abdullah, Hagop en ik maken het toch ongewild weer laat, maar zijn tevreden. 

Op woensdag weer door met het Todo-en prioriteitenlijstje. ‘s Middags worden we door de nieuwe externe adviseur Marie-Jo opgehaald om te gaan lunchen. We gaan naar hartje Beirut in een met planten overdekt terras waar we allerlei heerlijke Libanese gerechten krijgen. Het is smullen maar het loopt ook een beetje uit waardoor we moeten haasten om Abdullah op tijd bij de school te krijgen om af te reizen naar het vliegveld. En ook in Beirut is er file waardoor het weer heerlijk dringen wordt.We redden het redelijk op tijd. s’ Avonds ben ik uitgenodigd door George en Henry om mee uit eten te gaan en ze nemen me mee naar weer zo’n plezierige plek. Het is ontzettend leuk om beide mannen weer te zien, na mijn vorige bezoek en het wordt ongemerkt toch weer laat met een lekker biertje erbij. De nachtwaker bij Notre Dame begint inmiddels een beetje te grommen als ik (te) laat binnen kom vallen. Sorry!

Op donderdag ochtend word ik door Mirjam Polak opgehaald bij Notre Dame, het blijkt maar 5 minuten rijden naar de school in Hadat.

Zuster Rita en Mirjam Polak

Deze school heeft duidelijk meer hulp nodig, onderhoud is al jaren uitgesteld. We maken kennis met zuster Rita, een energieke dame die zeer actief is in de school en er duidelijk iets van probeert te maken met de weinige middelen die er zijn. We gaan een toer door deze school met ruim 850 kinderen maken. Ze geeft direct aan dat er alleen krijtborden zijn die, als de zon binnen schijnt, slecht leesbaar zijn. De gordijnen dichtdoen bij deze hoge temperaturen is geen optie.

Er hangen in 6 lokalen verouderde digitale schermen van zo’n 28”, deze zijn door de helft van de klas niet te zien. Verder is er een tekort aan leermiddelen, speelgoed, speeltoestellen voor buiten, basketbalnetjes en ballen, voetballen, etc.
Er is in de school slechts 1 computerlokaal waarbij de computers onderling verbonden zijn maar zonder internet. Overal vochtplekken en fors afbladderende verf.
Zuster Rita wil ons als laatste nog iets moois laten zien, we gaan naar het dak van de school en hebben daar een fantastisch uitzicht op Beirut. Em passant wordt er nog een kogel op dak gevonden, volgens zuster Rita is het geen zeldzaamheid.
Na het afscheid brengt Mirjam me terug naar de school in Bauchrieh, het dropzakje is na 2 dagen gelukkig nog niet leeg. Aangekomen in Bauchrieh geef ik haar nog een korte rondleiding door die school waarna we afscheid nemen.
In de middag is het een drukte van jewelste op de school, Prome 2023, de hoogste klassen zwaaien af. Er wordt door diverse leerlingen gezongen en iedereen doet vrolijk mee. Wat een leuke happening. Helaas halverwege weer aan het werk, de internetverbinding lijkt weggevallen en het live-streamen loopt gevaar op. We kunnen het helaas niet optimaal oplossen. Ik ga met Hagop wat eten waarna ik terugga naar Notre Dame. Er zit weer een dag op.

Op vrijdag begin ik wat later, de chauffeur moet eerst nog een ander ritje doen maar eenmaal aangekomen staat moeder-overste Nabiha al te wachten. Nee, niet eerst die tas wegbrengen, meteen naar boven naar de eetzaal! Haar zus heeft een ernstige infectie opgelopen, de voorzichten zijn 50/50 en dat merk je aan haar, ze heeft het er zwaar mee. Ik haal weer wat grappen met haar uit waardoor ze toch weer moet lachen, gelukkig maar. Daarna snel nog even naar een andere J-tech klas met weer oudere leerlingen. Ik raak in gesprek met een enthousiaste leerling, Philip, die vol passie verteld en laat zien wat hij aan het maken is. Blijkt hij achteraf de zoon van George Farah te zijn, wat een kleine wereld weer. In de middag neemt Marie-Jo mij mee naar haar ‘eigen’ school zoals ze dat noemt. Het is een prestigieuze school, een half uurtje rijden van Beirut en ook daar gaan we een aantal klassen langs. Deze school met ruim 4000 leerlingen beschikt al over moderne ‘robotics’ leermiddelen. Het blijft me verbazen hoe snel kinderen dit oppakken en toepassen alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Het zou prachtig zijn als andere scholen hier ook over kunnen gaan beschikken.

Zaterdag besteden we aan perikelen met het downloaden en installeren van Microsoft software (Windows 10 en Office). Ook krijgen we de netwerkkabel naar het gebouw van de conciërge, Hani, niet meer gerepareerd. De mantel is slecht, er komt water(!) uit de kabel, we besluiten hem te vernieuwen. Het tracé van de netwerkkabel is niet eenvoudig maar het lukt ons. Ondanks dat ie geen woord Engels spreekt is het duidelijk dat ie erg blij is. Dat met handen praten gaat steeds beter. 
Henry haalt Hagop en mij rond 21:30 op en brengt ons naar een van de levendigste straten van Beirut. Dit blijkt op zo’n 100 meter van de ontploffing te zijn maar alles is of wordt volop gerepareerd waardoor het een straat met tientallen eettentjes en cafeetjes geworden is. We besluiten een paar rustige tentjes te pakken en hebben een leuke avond. De nachtwaker bij Notre Dame is weer niet blij …

Zondagochtend staat Elie om 8:00 uur weer klaar om me voor de laatste keer tijdens deze trip naar de school te brengen. Samen met Hagop voeren we nog van alles uit, Abdullah op afstand vanuit Nederland, echt teamwerk weer. Nog snel de inventarisatie van computers afronden, alle nieuwe Access Points synchroniseren, CCTV-recorders proberen te repareren maar dat lukt niet meer, de harde schijven zijn allemaal naar de gallemiezen. Het is nog even stressen maar gelukkig op tijd naar het vliegveld. Helaas weer afscheid nemen van inmiddels echte vrienden. Ook nu weer grote ogen en ongeloof als ik met mijn ‘koffertje’ kom inchecken.
Deze weegt gelukkig niet te zwaar dus het wordt geaccepteerd. Na behoorlijk wat tijd kwijt te zijn bij de passpoort controle en een snelle hap, op tijd bij de gate.

                                                          Afscheid nemen valt toch zwaar merk ik, op naar de volgende keer.

April 2023 (bezoekje school)
Tijdens onze laatste veteranen terugkeerreis hebben wij een bezoek gebracht aan de school, waarbij we zeer hartelijk werden ontvangen.



 

27 maart 2023
Onze inspanningen worden beloond!
De school lanceert een technologisch project in samenwerking met J-Tech Academy.
Als Stichting VVL hebben we het mogelijk kunnen maken om kinderen deel te laten nemen aan verschillende ICT klassen.
Dankzij de levering van een groot aantal desktopcomputers en notebooks dankzij onze sponsors, deze zijn met de laatste container in oktober 2022 meegekomen.

7 oktober 2022 
Erik, Gerhard, Bartina en ik zijn aangekomen in Libanon.
Dankzij onze twee geweldige chauffeurs Tony en Elie, die ons elke dag veilig door chaotisch Beiroet hebben gereden.

 Kwamen wij elke ochtend op de school en soms in de late avond weer terug in het klooster.
Waarvoor onze welgemeende dank.

We slapen de komende week in het klooster/ ziekenhuis van het SSCC Notre Dame in Beiroet.

De komende week starten we met de aanleg van de 5 stuks glasvezelkabel om de diverse switchen met elkaar te verbinden die in de 4 gebouwen opgesteld gaan worden.
Vanuit de MER-ruimte in gebouw B gaan er 3 glasvezelkabels naar diverse gebouwen.

Één gaat er naar gebouw A, de tweede gaat naar de SER-ruimte in gebouw D, ten slotte gaat de laatste kabel naar gebouw C begane grond.
Vanuit de SER-ruimte in gebouw D, gaat er één glasvezelkabel naar gebouw C op de 2e verdieping, waar ook een switch komt.
En de laatste glasvezelkabel komt tussen de switchen in gebouw C, te weten vanaf de 2e verdieping naar de begane grond.
Er is deze week hard gewerkt om alle gestelde doelen te kunnen halen, gelukkig is de interne mens daarbij niet vergeten.

Op vrijdagochtend de 14e kon Bart Timmermans vanuit Nederland het complete netwerk benaderen en is dit gedeelte van het project tot een goed einde gebracht.

Dit betekend nog niet dat we klaar zijn, in de container die nu onderweg is naar Beiroet zitten onder andere 3 kleinere patchkasten die in Gebouw A en in gebouw C geplaatst moeten worden.
Daarnaast komen er nog een paar glasvezelpanelen bij, zodat de glasvezelbekabeling op de juiste manier afgemonteerd kan worden.
Vrijdagmiddag hadden we bezoek van de Nederlandse Ambassadeur Mr. Hans Peter van der Woude en luitenant kolonel Rob Keijzer defensieattacheé, om het schoolproject te bekijken.
Dit was meteen een gelegenheid om een kennismaking met onze eerwaarde directrice zuster Raghida El Asmar en haar woordvoerster Marie-JO El Zaïck.
Deze gesprekken zijn opgenomen door RTV-Oost en worden gebruikt voor een documentaire over onze stichting. Hoe gaaf is dat.

27 augustus 2022
Bart Timmermans is een volle week bezig op de school, om de Servers te configureren en vooral om Henry en Hagop procedures, instructie en uitleg te geven. 

07 juli 2022 
Laatste stand van zaken.
De afgelopen maanden heeft ook de school niet stil gezeten en zijn de eerste TV-schermen opgehangen.
Daarnaast heeft de school in diverse gebouwen de benodigde infra structuur voor de databekabeling aangelegd.

3 april 2022
De laatst gestuurde pallet met laatste materialen is vrijgegeven door de douane, dus we kunnen.
Na vele maanden van voorbereiding en diverse overleggen met de school is het dan eindelijk zover, vandaag gaan we met Bart Timmermans, Bartina Vader, Bert en Jeannet Kleine Schaars en ondergetekende naar Beirut.
Naast onze standaard bagage hebben we nog ongeveer aan 25 kilo ‘last moment’ materiaal bij ons.
Het was eigenlijk de bedoeling om dat met een container mee te sturen maar vanwege de wereldwijde problemen met goederenvervoer hebben we het nu zo opgelost.
Het plan voor de komende week is als volgt:
Vanuit de MER-ruimte in gebouw B gaan er 3 datakabels naar diverse gebouwen.
Één gaat er naar gebouw A, de tweede gaat naar de SER-ruimte in gebouw D, ten slotte gaat de laatste kabel naar gebouw C begane grond.
Vanuit de SER-ruimte in gebouw D, gaat er één datakabel naar gebouw C op de 2e verdieping, waar ook een switch komt. (helaas is deze kabel door boorwerkzaamheden kapot gegaan)
En de laatste datakabel komt tussen de switchen in gebouw C, te weten vanaf de 2e verdieping naar de begane grond.
Daarnaast gaan we de Main Equipment Room (MER-ruimte) in gebouw B en de Satelite Equipment Room (SER-ruimte in gebouw D inrichten.

de komende maanden zorgt de school zelf voor de aanleg van alle datakbels naar de Accesspoints.
Vanuit de MER-ruimte in gebouw B gaan er datakabels voor alle Access points op alle verdiepingen.
In gebouw A gaan er vanuit beide switchen datakabels voor alle Access Points op alle verdiepingen, daarnaast komt er databekabeling voor de vaste computers die staan bij de administratie en in de bibliotheek.
Vanuit de SER-ruimte in gebouw D gaan er datakabels naar alle Access Points en er gaan kabels naar gebouw E voor de daar geplaatste Access Points.
En als laatste gaan er vanuit de switch in gebouw C, datakabels naar alle Access Points op alle verdiepingen.

Uiteindelijk zal er bijna 600 meter glasvezelbekabeling liggen, 7,5 kilometer Cat 6 en Cat 6a datakabel, 2 stuks wifi-controllers, meer dan 170 stuks Access Points, een 2-tal Core Switchen en 3 stuks andere 19” switchen.
De school zorgt voor alle 230V voedingen die er op de diverse plekken moeten komen.

Wanneer dat klaar is, worden de diverse switchen en wifi-controllers softwarematig aan de bestaande Servers gekoppeld.
Ook plaatsen we een computer voor het beheer en onderhoud van het Wifi-netwerk in de MER-ruimte.
Deze computer wordt ook gebruikt om vanuit Nederland te kunnen communiceren met het datanetwerk, zodat er ondersteuning gegeven kan worden als daarom gevraagd wordt vanuit de school.

20 maart 2022
een pallet met daarop de glasvezelbekabeling, 3 stuks 19 inch switchen, een complete computer, +/- 40 access Points met bevestigngsbeugels, data connectoren RJ45 en divers ander materiaal.
is vandaag afgegeven op Schiphol en wordt per vrachtvliegtuig verzonden naar Rafik Hariri International Airport.
nou maar hopen dat de materialen op tijd worden vrij gegeven door de douane zodat wij 31 maart kunnen vertrekken.

Vervolgens gaan wij (Bartina, Erik, Gerhard en ikzelf) in de eerste week van oktober terug naar de school om verder te gaan met de aanleg van het datanetwerk.
Dit gaan we uiteraard met de medewerkers ter plaatse uitvoeren, alleen zouden wij dit niet kunnen waarmaken.
Er moet een hoop gaan gebeuren, als de container op tijd is tenminste.
We hebben veel materialen klaar staan voor verzending naar de school, ruim 50 Dell Desktop computers, 5 kilometer Datakabel, 3 stuks kleine patchkasten, 40 stuks Cat 6+ Patchpanelen en 25 stuks Rangeerpanelen.
Met deze materialen kunnen we de databekabeling professioneel afmonteren en kunnen de diverse Switchen in afgesloten kasten geplaatst worden. 

11 februari 2022
Alle 4 de glasvezelkabels worden afgemonteerd en klaar gemaakt voor verzending.
dankzij mijn collega (Hakim) Abdelhakim Mourabit Ouariagli zijn alle glasvezelkabels afgelast op de LC en SC glasvezelconnectoren en daarna gemeten.

27 november 2021
Vandaag is de container met daarin ondere andere de hardware voor de school onderweg (zie ons weblog).
Er zitten HP-core switchen, Access Points, een Patchkast, 8 stuks 65 inch TV-schermen en nog ontzettend veel andere materialen die we hard nodig hebben als we gaan installeren.

9 augustus 2021
Na ons bezoek van vandaag zijn Fred en ik tijdens de gesprekken en de rondgang door de gebouwen tot het volgende plan gekomen. Het betreft in eerste instantie de levering en aanleg van de gesponserde tweedehands hardware zoals Accesspoints en computer Switchen.  Daarnaast moet er nieuw aan te leggen glasvezel bekabeling tussen de Switchen en koperbekabeling naar alle Accesspoints komen. Alle tweedehands hardware krijgen wij ter beschikking gesteld van een Universiteit. 
We zijn nu druk bezig in samenwerking met de Universiteit en de firma Sourceware om alle plannen uit te werken.
Dit houdt ondere andere in werktekeningen maken voor de bekabeling zodat er daar al begonnen kan worden met de voorbereidngen, denk aan het boren door vloeren en muren. Het inventariseren van alle benodigde apparatuur en het klaar maken voor verzending naar Libanon.

mei 2021
in het voorjaar zijn wij in samenwerking met de school aan het bekijken hoe we op korte termijn kunnen helpen met de reparatie of vervanging van het datanetwerk.
Dit datanetwerk is door de explosie zwaar beschadigd, en behoeft reparatie.
Wij zijn in samenwerking met een Universiteit en de firma Sourceware aan het onderzoeken of wij de 5 schoolgebouwen kunnen gaan voorzien van een draadloos datanetwerk door middel van Accesspoints, zodat de school weer een functionerend datanetwerk krijgt.
Met deze actie kan de school de komende jaren weer vooruit.

We willen van deze gelegenheid gebruik maken om onze sponsors te bedanken.
Zonder hun hulp en support was dit project nooit mogelijk geweest:

Easy-Shipping,   Sourceware,    Dr. Aletta Jacobs College,   CK Tekenbureau,   Gemeente Deventer  en de vele donaties die we mochten ontvangen.

U begrijpt dat uw donatie nog steeds zeer welkom is. NL71 ABNA 0118 7463 91 tnv Actie Beirut

Siem Kersten