Vakantie met veteranen naar Libanon

Door: Siem Kersten

Op 24 november 2019 en 19 januari 2020 wonen we in Schalkhaar twee bijeenkomsten bij, waar Bert en Jeannet de mogelijke vakantiereis in maart 2020 naar Libanon bespreken met alle medereizigers. Al gauw wordt ons duidelijk dat dit geen standaard terugkeerreis zal gaan worden. Uiteraard gaan we het UNIFIL gebied in, want dat willen we als veteranen sowieso graag terugzien, maar we gaan daarnaast ook andere delen van het mooie indrukwekkende land bekijken. Na 41 jaar gaat het dan eindelijk gebeuren. Een lang gekoesterde wens komt uit. We gaan er met 11 oud UNIFIL maten naartoe. Aan aantal met partner of met een van zijn kinderen. In totaal reizen we met 19 man. Een mooi overzichtelijk aantal. 

Libanon vakantie 2020 in samenwerking met Georges Farah Travel
van 1 maart tot en met 8 maart 

Dag 1  Zondagochtend

Vanuit huis rijden we op ons gemak naar Amsterdam Schiphol. Daar parkeren we de auto. Langzaam druppelt iedereen binnen en zit de sfeer er meteen goed in. Zeker als de jassen met opdruk ‘Lebanon 2020’ en t-shirts worden uitgereikt en daarna het eerste ‘11 uurtje’, waarbij we samen proosten op een mooie trip.  De eerste groepsfoto is al gauw een feit.

We vertrekken om 14.00 uur vanaf Schiphol en na een rustige vlucht landen we omstreeks 19.00 uur op Rafic Hariri airport, Beirut. Als we eindelijk door de controle heen zijn gaan we richting de uitgang waar we kennis maken met onze gids Georges Farah en onze chauffeur Afif Fakhrdin. Vervolgens brengt een mini touringcar ons door een nog altijd chaotisch Beirut naar het Commodore Hotel. Na het inchecken kunnen we aanschuiven voor een heerlijk diner. De stemming zit er meteen al goed in onder het genot van een heerlijk Almaza biertje. 

Dag 2 Maandag

We starten de dag met een gezamenlijk ontbijt om 07.30 uur om vervolgens uit te checken, voor het vertrek per touringcar naar Baalbek (Heliopolis). We moeten eerst door de sneeuw het Libanongebergte over. Tijdens een plaspauze bij SeaSweet gebak aan de Internationale snelweg Beirut - Damascus, ontmoeten we drie Libanese vrouwen die zeer verbaasd zijn om Nederlanders tegen te komen. Het blijkt dat zij dus ook uit Nederland komen en eveneens onderweg zijn naar Baalbek. Eenmaal het hoogste punt gepasseerd rijden we de zonnige Bekaa vallei in. Voordat we aankomen bij Heliopolis bezichtigen we eerst de grootste steen (1200 ton) ooit door mensen uitgehouwen. 

Daarna rijden we door naar de zeer indrukwekkende en grote archeologische site waar we de drie tempels gaan zien, namelijk die van Venus, Jupiter en Bacchus (de God van de Wijn). Dankzij onze voortreffelijke gids Georges wordt alles zeer gedetailleerd en levendig uitgelegd.

Na enkele uren tussen de archeologische tempels te hebben rondgelopen, lopen we terug naar de touringcar en rijden we naar het dorp Douris, waar we genieten van een heerlijke lunch bij El Jawhary Sweets.

Na de lunch rijden we door naar de stad Zahleh, waar we het wijnhuis Chateau Ksara bezoeken met een rondgang door de oude wijngrotten. Het is het oudste wijnhuis van Libanon. Het is gesticht in 1857 door Jezuïeten priesters die de grotten ontdekt hebben en verder uitgroeven ten behoeve van de wijnopslag. Het Chateau bevindt zich op een hoogte van +/- 1000 mtr, tegen de berghellingen van het Anti libanon gebergte.
Na de leuke wijnproeverij en rondleiding, rijden we terug naar Beirut. Vanaf daar rijden we via de kustweg over de Rivier Litani, het UNIFIL-gebied in naar Tyre (Sour). Als we aankomen in Tyre checken we in bij het Platinum Hotel en genieten we wederom van een heerlijk uitgebreid diner.

Dag 3 Dinsdag

Na het gezamenlijk ontbijt oefenen we deze ochtend voor vertrek eerst het in de houding staan met het uitbrengen van de eregroet. Met een geduldige Fred komt het tot een aanvaardbaar geheel.



Vervolgens rijden we met de bus via de kustweg naar het UNIFIL Hoofdkwartier in Naqoura waar majoor Helga de op dat moment Nederlandse genderadviseur van UNIFIL de nodige verrassingen voor ons georganiseerd heeft. 
Na de koffie krijgen we van haar een uitgebreide presentatie in de conference room van het UNIFIL-hoofdkwartier. Hierna is er gelegenheid om een eregroet te brengen aan alle omgekomen UNIFIL-militairen gedurende de ruim 40 jaar dat deze missie bestaat.

Het blijkt voor iedereen toch emotioneler te zijn dan eerst gedacht. Na de eregroet is het tijd om te gaan genieten van een fantastische lunch, wat ons wordt aangeboden door het Nederlandse Ministerie van Defensie. We laten het ons erg goed smaken. Hierna heeft Helga nóg een mooie verrassing voor ons: Een bezoek aan Italair. We worden ontvangen in de briefingroom, waar een uiteenzetting wordt gegeven over de taken van Italair binnen UNIFIL van de afgelopen 40 jaar.
Het is een gezellig, indrukwekkend en totaal onverwacht bezoek wat eindigt met een groepsfoto waarvoor een van de heli’s uit de hangar naar buiten wordt gehaald. Na Naqoura rijden we door naar een aantal oude bovenposten in het Charlie gebied: Post 7-1 dicht bij het dorpje Al Bayyadah. Dan door naar Post 7-2, bij de ruïne van het Kruisvaarder kasteel Sha’ma. Van beide posten is niets meer over, behalve de mooie en indrukwekkende vergezichten. 

Vervolgens proberen we ook nog om Post7-6 te bereiken in het dorp (Shihin) Chihine, zo’n 3 km van de Israëlische grens, maar daar is een plaatselijke Hezbollah sympathisant niet zo van gediend en moeten we helaas onverrichter zake weer terug. In 1992 was de burgeroorlog afgelopen en sindsdien maakt Hezbollah hier de dienst uit. Post 7-17 is er nog wel. Het staat aan de westkant van het dorp Al Mansouri nabij de kustweg. We hebben er een mooie spontane ontmoeting met de zoon van de toenmalige Mukhtar die nog leuke verhalen van toen weet te vertellen.
Dit is één van de vele spontane ontmoetingen die we de hele week door hebben. Mede daardoor wordt deze reis heel speciaal. Op de terugweg naar het hotel in Tyre (Sour) kopen een broodje (McDonalds) en bier, snacks en wijn bij een ernaast gelegen supermarkt. Eenmaal terug in het hotel wordt er tot in de kleine uurtjes heerlijk geborreld en nagepraat.

Dag 4 Woensdag

Vandaag opnieuw het UNIFIL-gebied in, onderweg naar het dorpje Cana (Qana). Het dorp Cana ligt buiten het Nederlandse UNIFIL-gebied en is nog steeds van het Fiji Detachement. Voordat we daar eindigden bekijken we eerst nog diverse oude beeldhouwwerken (AD 100) en bezoeken we de grot waar Jezus, Maria en zijn volgelingen geweest zouden zijn. Later is dit een bedevaartplaats geworden. Daarna lopen we door naar de bron ‘Site of the Miracle’ waar Jezus water in wijn veranderd zou hebben.
Hierna rijden we door naar het voormalige hoofdkwartier van de Fiji, wat een ruïne geworden is na de beschieting door de Israëli’s in 1996 en waarbij ruim 160 doden te betreuren waren waaronder veel burgerslachtoffers. Het hoofdkwartier werd gebruikt door de burgers als schuilplaats tijdens de vele beschietingen, vandaar de vele doden. 

We rijden door naar het gebied van de PaostCie, om Post 7-9 te bezoeken. Deze post staat op een heuvel bij het dorp As-Siddiqin langs de weg naar Haris, vlak voor de afslag naar Zibqin. Deze post is er nog, maar dit gebouw is na 40 jaar leegstand erg vervallen. Door naar Post 7-8 ook deze staat er nog en wordt gewoon bewoond. Deze post staat aan de doorgaande weg van Qana (Cana) naar Haris, enkele Kilometers zuidelijk van As Siddiqin.
Daarna rijden we naar het gebied van de StCie en als eerste bezoeken we Speedy vlak voor het dorp Haris, waar Dutchbatt zijn hoofdkwartier had. Speedy was indertijd onze hofleverancier in Haris voor van alles en nog wat. Dat ging van Shampoo, naar Radio’s, Cassettebandjes en alles wat je nog meer kon bedenken. Uiteraard even een onvermijdelijke groepsfoto voor de zeer uitgebreide garage/benzinepomp van Speedy voor we weer doorrijden naar het dorp Haris waar het voormalige hoofdkwartier van Dutchbatt, Post 7.14 gevestigd was.

Na ons bezoek aan Haris rijden we naar boven naar Post 7-16. Deze post was bij Al-Yatun. Nu is alles gesloopt en staan er erg veel huizen, wat toen een kale bergtop was met één boerderij. Daarna door naar Bent Jbayl. Dit dorpje stond indertijd in het Irischbatt gedeelte van UNIFIL. We genieten daar weer  van een heerlijke ‘light’ lunch. Na de lunch en het uitbuiken, rijden we weer terug naar het gebied van de Paost- Cie naar Post 7-7. Deze Post bestond uit twee gebouwen aan weerszijde van de weg en lag aan de noordzijde van de weg vanaf Jbal el Botm, vlak voor het dorp Zibqin. We moeten behoorlijk zoeken, maar met behulp van de lokale bewoners vinden we beide gebouwen. Ze worden ook nog bewoond, maar zijn flink verbouwd en eigenlijk onherkenbaar geworden.

Dan rijden we door naar het gebied van de Alpha-Cie naar Post 7-13. Deze post ligt op de kruising naar Haris en het dorp Srebbine.  Vanaf Post 7-13 rijden we verder naar het Charlie gebied en bezoeken we de plek waar Post 7-4 zich ooit bevond in het dorp Majdal Zoun, recht tegenover post 7-2 (gisteren bezocht). Daar zit alleen de wadi tussen.
Na de ontmoeting met de schoolmeester (Haidar dor Haidar) en de uitwisseling van diverse cadeaus worden we uitgenodigd om thee te komen drinken bij zijn familie. Zijn moeder van 93 jaar jong is ook aanwezig. Deze vrouw waste vroeger de kleding van de jongens van post 7-4. Ze was blij met Unifil omdat we haar in die tijd een veilig gevoel hebben gegeven en er ook een arts was die één van haar zoons, die nu hoofd van de politie is, behandeld heeft toen hij zijn arm had gebroken. Heel bijzonder dat we zijn uitgenodigd voor het thee-ritueel. 

Na de thee stappen we in de bus richting het dorp Al Mansouri waar we een afspraak hebben met de oud schoolhoofd (Hassan Taki) aldaar. We zijn uitgenodigd bij zijn familie thuis. Na weer de nodige cadeaus gegeven te hebben krijgt iedereen iets te drinken en worden er veel herinneringen opgehaald.

Vervolgens worden we spontaan we uitgenodigd om met zijn allen te blijven eten. Weer zo’n voorval wat je van tevoren niet kan bedenken, maar desondanks wel gebeurt. Na het diner rijden we terug naar ons hotel waar we we onder het genot van ‘enkele drankjes’ nog lang napraten over deze weer bijzondere dag.

Dag 5 Donderdag

Vandaag naar het Hezbollah verzetsmuseum. Dit museum ligt bovenop een bergtop nabij het dorpje Mleeta zo’n 25 km ten oosten van Sidon. We worden er voorzien van veel propaganda. Het buitenmuseum is wel leuk opgezet. Uiteraard met veel wapentuig, schijnbaar allemaal buitgemaakt op Israël tijdens de laatste oorlog in 2006. Na dit bezoek genieten we weer van een ‘light’ lunch in het dorp Nabatiye.

Na de (lichte) lunch rijden we door naar het indrukwekkende kruisvaarderskasteel Beaufort. Dit kasteel wordt momenteel gedeeltelijk gerestaureerd. Na de bezichtiging verder naar het dorp Adaisseh aan de Blue-line (Israelische-Libanese grens). Daar hebben we een spontane ontmoeting met Indonesische UNIFIL-militairen waarbij een fotomomentje uiteraard niet mag ontbreken.

Onderweg naar ons hotel in Tyre weer even een bezoekje aan de McDonalds. En in het hotel weer uitgebreid napraten onder het genot van een drankje en een snack natuurlijk.

Dag 6 Vrijdag

Na uitchecken van het hotel richting een oudheidkundige site in Tyre, namelijk het Hippodrome met daarnaast de oude stad met een begraafplaats. Na dit bezoek is het tijd voor een serieus moment.  De herdenking bij het monument in Tyre voor alle omgekomen UNIFIL-militairen, voor ons speciaal de Nederlandse militairen.

Dat is wederom een emotioneel moment en omdat het (gelukkig alleen) op deze dag regent, besluiten we om voor het ‘11-uurtje’ terug te rijden naar het hotel.
Na deze mooie respectvolle bijeenkomst, is het droog en rijden we naar de tweede archeologische site in Tyre. Deze zeer oude Fenicische stad (332 jaar v chr.) lag vroeger op een eiland voor de kust. Alexander de Grote heeft een dijk laten bouwen, zo kon deze stad aangevallen en vernietigd worden. Na eeuwen van aanspoelen van sediment is het uiteindelijk een schiereiland geworden. Op de ruïnes van de Fenicische stad, is later een Romeinse stad gebouwd. Deze stad is nu gedeeltelijk opgegraven. Na de bezichtigingen met wederom de duidelijke uitleg van Georges, lopen we nog even naar de oude haven van Tyre waar duidelijk de invloed van de Ottomanen te zien is in de bouwstijl van een aantal huizen.

Hierna rijden we het UNIFIL-gebied uit richting het noorden, naar de stad Sidon, waar we eerst een lunch nuttigen alvorens we het prachtige kruisvaarders zeekasteel bezoeken.

Vervolgens via de kustweg door naar Beirut, waar we opnieuw inchecken bij het Commodore Hotel. Na het vinden van een leuk restaurant maken we op eigen inzicht een avondwandeling door een stukje van Beirut, in het beroemde uitgaansgebied Hamra.
We eindigen deze dag in het hotel met een borrel en een hapje en heel veel gezelligheid.

Dag 7 Zaterdag

Na het ontbijt vertrekken we met de touringcar naar de bekende Pigeon rotsen. 

Hierna door naar het Nationale Museum. Tijdens de burgeroorlog lag dit museum in de vuurlinie, de zogenaamde Green-line. Het Museum was dan ook grotendeels vernietigd, maar gelukkig is het volledig hersteld. Na dit mooie en interessante bezoek, dankzij de wederom mooie uitleg van Georges, rijden we langs de Green-Line. Na de oorlog lag het centrum van Beirut volledig in puin. Er zijn ongeveer 400 gebouwen gesloopt en honderden gebouwen gerestaureerd. Als herinnering aan de burgeroorlog hebben zij een aantal zwaar beschadigde gebouwen laten staan. Het centrum van Beirut staat nu vol met nieuwe gebouwen en er wordt nog steeds volop gebouwd. Dankzij de oorlog en de sloop van vele gebouwen zijn er veel archeologische vindplaatsen ontdekt.

Na deze stadswandeling, rijden we naar de stad Harissa, gelegen boven Beirut waar het standbeeld ‘Our Lady of Lebanon’ staat. Daar aangekomen eerst lunchen. Aansluitend het standbeeld bekijken en genieten van het schitterende uitzicht over de baai van Jounieh.
Harissa is gesticht in 1904 en is een heiligdom van Maria en een bedevaartsplaats in Lebanon. Het is een indrukwekkende en zeer vredige plaats, boven op een berg. Het verlaten van die berg kan op een bijzondere wijze per kabelbaan en dat doen we dan ook.
Na deze spectaculaire afsluiting rijden we door naar het mooie stadje Byblos (Jbeil). Dit is een historische Fenicische havenstad, de geschiedenis gaat terug tot het derde millennium voor Christus. 

Na dit mooie onverwachte bezoek rijden we terug naar Beirut, waar we heerlijk buiten bij een restaurant eten. En dat begin Maart! Na het diner praten we nog lang na in het hotel. Het is tenslotte onze laatste avond in Libanon en we raken niet uitgepraat over onze belevenissen.

Dag 8 Zondag laatste dag en terugreis Beirut naar Schiphol

De dag begint met ons laatste gezamenlijke ontbijt. Dan checken we uit en plaatsen we onze bagage achter in de bus. We willen nog van alles doen vandaag, dus we gaan gauw op weg. Als eerste gaan we naar ‘ons’ welbekende hotel Riviera aan de boulevard.

Hierna laten we Beirut achter ons en rijden we naar Nahr el Kalb (rivier van de hond). Nabij de monding van de rivier bevinden zich hier meer dan 20 bijzondere reliëfs, uitgehouwen in de kalkstenen rotsen. Verderop staat ook nog een Romeinse brug.  Hierna rijden we snel door naar de grotten van Jeita, met indrukwekkende druipsteen formaties. In de onder grot stroomt water en daar varen we met een bootje doorheen. We eindigen in de namiddag in Beirut, waar we samen op zoek gaan naar een restaurant. Voor onze echt de allerlaatste maaltijd in Beirut. Aangezien we nog tijd over hebben gaan we na een wandeling lekker loungen in de jachthaven van Beirut, waar het verschil tussen arm en rijk duidelijk zichtbaar is. Daarna brengt Afif ons met de bus door de stad weer veilig terug naar het vliegveld. Het blijft nog steeds een aparte belevenis om door de chaos van deze drukke stad te rijden.

Dag 9 Aankomst 9 maart Schiphol 00:30 uur. Na het afscheid nemen van elkaar halen we de auto op en rijden we terug naar huis.

Bert, Jeannet, Georges en Afif en natuurlijk ook onze reisgenoten, bedankt voor deze geweldige indrukwekkende reis door het werkelijk adembenemende Libanon.