Verslag werk en vakantie Beiroet - Libanon

Libanon, 3 - 13 april 2022

door: Jeannet Kleine Schaars

Doel van het project: Het aanleggen van de infrastructuur van een nieuwe draadloos Wifi netwerk op het college des Soeurs des Saints Coeurs in Beiroet.
De school is zwaar getroffen door de explosie in de haven op 4 augustus 2020 en het huidige wifi netwerk laat veel te wensen over.

Door een vervelende omstandigheid bij Transavia is het helaas niet gelukt dat een eerste delegatie alvast vertrekt op 31 maart, waardoor het hele gezelschap op zondag 3 april samen naar Beiroet viegt.
De groep bestaat uit de bestuursleden Siem, Bartina, Fred, Bert, Jeannet en Bart Timmermans van Sourceware (Professionals in slimme netwerken en toepassingen).

Dag 1, 2 en 3.

Na een perfecte vlucht met Transavia komen we aan in Beiroet waar onze vriend en gids Georges Farah ons op staat te wachten met een schoolbus en twee chauffeurs Tony en Elias.
Zij zullen de komende week voor ons klaarstaan als we vervoer nodig hebben. Fantastisch geregeld! 

We slapen die nacht in een prachtig klooster midden in de stad waar het ons aan niets ontbreekt. ’s Ochtends worden we om half 9 door Tony en Elias opgehaald en we rijden kriskras door Beiroet richting de school. Komende week moeten we er hard aan het werk.


De school telt 140 lokalen verdeeld over 5 gebouwen. De meeste benodigde spullen, aangeboden door de UU, zijn het afgelopen jaar door ons in delen met verschillende containers verstuurd en zijn al ter plaatse. De belangrijkste pallet met de benodigde glasvezelkabel hebben we enkele weken geleden per vliegtuig verstuurd en is helaas nog steeds niet vrijgegeven. Dat is wel even een dingetje… het maakt het allemaal erg spannend of het project zal slagen. Tot die tijd is er genoeg te doen. Kabels leggen. Connectoren eraan zetten en kabels doormeten. Acces points voorzien van nummers. 
Het oude netwerk ontrafelen blijkt een mega klus. Er zijn geen schema’s of tekeningen meer te vinden. Elke oude kabel moet worden nagemeten en niets is wat het lijkt.
Maar de sfeer is fantastisch en vanuit de school krijgen we alle medewerking. De kloosterzusters zorgen goed voor ons met lekker eten en drinken. We gaan dit klusje samen klaren!

Dag 4, 5 en 6.

Wat een topdagen! Met heel veel dank aan alle donateurs hebben we 2000 kinderen blij mogen maken en die blije koppies, daar doen we het allemaal voor. Die reacties zijn overweldigend en we zijn er allen door geroerd.
We hebben keihard gewerkt  en we kunnen zeggen dat alle (bij)gestelde doelen zijn behaald. Het was behoorlijk spannend of de benodigde spullen op tijd werden vrijgegeven, maar met veel bellen, praten en regelen en mede dankzij Sumeya van Containers of love is het gelukt.

Alle spullen staan op school en het basisnetwerk is gelegd. 4 van de 5 gebouwen zijn inmiddels voorzien van de eerste accespoints  en draadloos WiFi. Het uitbreiden ervan naar de verschillende lokalen gaan de medewerkers van de school zelf de komende tijd doen.
Helaas kwam de glasvezel gisteren pas binnen, maar met koper kabels als backup lukt het voorlopig ook prima. We hebben in ieder geval een goede reden om terug te komen en inmiddels is besloten om dat in oktober te gaan doen.
Voor ons is het nu tijd om voorlopig afscheid te nemen van de zusters, medewerkers en leerlingen van de school.

We gaan morgen nog één keer genieten van een lekker ontbijt op school bij de zusters, die ons de hele week de lekkerste traditionele Libanese gerechten hebben voorgeschoteld.
Dankbaarheid all over!

Fred reist op dag 6 weer terug naar Nederland. Siem, Bartina, Bert en Jeannet gaan een paar dagen uitrusten, vakantie vieren en genieten van dit prachtige land. Goede vriend Gerhard Bos is toevallig ook voor vakantie in Libanon en reist een paar dagen met ons mee. Vanavond slapen we in Byblos en van daaruit gaan we nog een aantal mooie excursies doen.
Bart blijft nog enkele dagen op school om het project voor nu goed af te ronden en de medewerkers te scholen.

Dag 7 en 8.

Er gaat geen dag voorbij in Libanon of we maken weer bijzondere dingen mee.
Zaterdagochtend nemen we zoals gezegd na het ontbijt afscheid  van de zusters en nog enkele medewerkers van de school.


Onze chauffeur voor de komende week, Afif, heeft een mooie witte bus voor ons geregeld en daarmee rijden we naar Byblos waar we inchecken bij hotel Aleph en daar onze koffers achterlaten.

We gaan eerst de bergen in en bezoeken er het klooster Saint Maroun Annaya waar de tombe van Saint Charbel te vinden is en de vlakbij gelegen hermitage waar hij de laatste 23 jaar van zijn leven in zijn eentje doorbracht. Vanwege de wonderen die er na zijn dood plaatsvonden werd hij later heilig verklaard. Zijn afbeelding komen we overal ter wereld tegen.

We stappen weer in ons busje en rijden door naar een nog hoger gelegen plek waar we nog dikke pakken sneeuw aantreffen.

Met de volle zon erbij is het er goed toeven en Georges neemt ons mee naar de indrukwekkende Baatara waterval.
Om dit natuurwonder te bereiken moeten we te voet nog een flinke afdaling maken om het van dichtbij te kunnen zien. Vanwege de smeltende sneeuw is er veel water.
Dat maakt het van zo dichtbij een fantastisch schouwspel.

Na de klim terug omhoog stappen we weer in ons busje en binnen een uur zijn we in Batroun waar we genieten van het uitzicht op zee en heerlijke ijsjes.
De avond brengen we door in Byblos, waar Georges ons meeneemt naar een prima restaurant met wederom uitzicht op zee.
We laten het ons goed smaken en we weten nu al zeker dat we hier vaker zullen gaan eten.
Tijdens het ontbijt de volgende ochtend genieten we van een fantastisch uitzicht op het kruisvaarders kasteel van Byblos. De zon schijnt en de dag begint goed.

Vandaag rijden we naar de Bekaa vallei waar we zijn uitgenodigd door de familie van Sumeya voor een lunch.
Voordat we dat doen rijden we via Damascus Road helemaal door tot aan de Syrische grens. We kijken onze ogen uit. Dan rijden we een stukje terug richting Anjar waar we de ruïnes van Umayyad bezoeken.

Een oude ommuurde Romeinse handelsstad, gelegen aan de zijderoute, waar in de 8e eeuw de handelaren een stop maakten op hun doorreis naar Baalbek. Er is veel te vertellen over deze stad en Georges neemt ons mee de geschiedenis in. Bij de winkel bij de ingang, gerund door Libanese Armeniërs kopen Bert en Jeannet een prachtige met de hand ingelegde TrikTrak doos. Dit spel wordt al sinds de jaren 80 gespeeld in de familie.

Om half twee komen we aan bij de familie van Sumeya. Wát een warme ontvangst en wat een lieve gastvrije mensen. Vader Naji Yassine, moeder Alaa Hamieh, hun dochters Celine en Hiba,  schoonzoon Jinks en nog twee familieleden, Judge Issam Daher en generaal Wajih Janbain.
We worden door iedereen hartelijk ontvangen. Dochter Celine beheerst de Engelse taal uitstekend en ze vertaalt alles voor ons en dat doet ze fantastisch en vooral heerlijk spontaan.

We voelen ons direct op ons gemak en thuis bij deze mensen.
We maken vrienden voor het leven en worden overweldigd met het lekkerste eten en cadeautjes. Dan komt het moment dat Bert een wel heel bijzonder cadeau krijgt aangeboden als dank voor alles wat hij, als voorzitter van de Stichting VVL, doet voor Libanon.

Het is voor het eerst dat hij geen woorden kan vinden. Deze dag maakt grote indruk op ons allemaal.
We nemen afscheid en met mooie nieuwe herinneringen aan deze lieve mensen reizen we terug naar Byblos, na een tussenstop voor bezoek aan het beroemde beeld ‘the lady of Zahlé’, vanwaar we van een prachtig weids uitzicht over de Bekaa Vallei genieten.
Het was een genoegen om kennis te maken met de familie Yassine. ‘s Avonds zijn we nog steeds sprakeloos van het hartverwarmende welkom, het lekkerste eten dat we ooit in Libanon hebben gegeten, de cadeaus en vooral de mooie liefdevolle woorden. Duizendmaal dank aan deze familie. We hopen ze snel weer te ontmoeten.

Dag 9.

Vandaag gaat een lang gekoesterde wens in vervulling. Een bezoekje aan de soek in Tripoli.
Maar voordat het zover is maken we een stop bij het Kruisvaarders fort Msaylha, gelegen langs de kustweg richting het noorden. Het fort is geopend voor bezoek en na een flinke klim blijkt het markante verdedigingsbouwwerk bovenop de rots nog verrassend groot te zijn.

Tijdens de route die volgt maken we een korte tussenstop bij het klooster van ‘The lady of light’ bij Chekka.
Helaas is het klooster gesloten voor bezoekers maar het uitzicht over de middellandse zee is er prachtig.

Aangekomen in Tripoli bezoeken we eerst het, vanwege zijn omvang, indrukwekkende kruisvaarder kasteel midden in de stad.
Het is omgeven door de armste wijken van Tripoli waar ook de soek te vinden is.

Het bezoek aan de soek is vooral een bijzondere ervaring.
Met onze lengte en blauwe ogen zijn vooral wij een bezienswaardigheid en veel mensen willen spontaan op de foto.

Na een uur rondstruinen stappen we weer in ons busje en even later maken we nog een stop bij het vergane treinstation van Tripoli waar ongeveer 8 oude stoomlocomotieven staan weg te roesten in de remise en in de buitenlucht, tussen het struikgewas. Een bijzondere aanblik en we maken er prachtige foto’s.

Deze avond maken we nog een fijne wandeling in de authentieke haven van Byblos alvorens we neerstrijken op het overdekte terras van het, voor ons inmiddels favoriete, restaurant aan de voet van het kruisvaarders kasteel, met alweer een fantastisch uitzicht op zee.

Dag 10 en 11.

De laatste twee dagen brengen we voornamelijk door in de bergen. Om te beginnen in Qadischa Valley die zijn naam van ‘Heilige Vallei’ eer aan doet.

We bezoeken een paar van de vele prachtige kloosters en hermitages. Enkele ervan lijken op wonderbaarlijke wijze tegen de bergwand te zijn ‘geplakt’, op duizelingwekkende hoogte.
We bezoeken onder andere het Deir Qannoubine klooster,  de hermitage en klooster Mar Lichaa, het Hamatoura klooster, het Khalil Gibran museum en het prachtige klooster van St. Anthony.

Aan het begin van de vallei zijn de beroemde ‘Cedars of God’ te vinden. We maken er een stop voor een kijkje en een heerlijke sandwich.
Vanwege een dik pak sneeuw is het helaas niet mogelijk om tussen de tot 3000 jaar oude bomen door te lopen.

Wel hebben we allemaal een paar cedarbellen (lees: dennenappels) gekregen en zijn voornemens om zelf een Libanese Cedarboom te kweken in Nederland.
We gaan zien of het lukt.
Georges neemt ons de laatste dag als verrassing ook weer mee de bergen in waar we allereerst een stop maken bij de indrukwekkende Afqa waterval.

Een enorme hoeveelheid smeltwater komt er met veel geweld uit een grot in de bergwand denderen. Daar sta je dan opeens met de neus bovenop. Prachtig!
Naast deze waterval zijn de restanten te zien van een Fenicische tempel. De Feniciërs leefde ca. 1200 VC en worden gezien als de eerste inwoners van Libanon, de restanten uit die tijd hebben we overal teruggezien in dit prachtige cultuurhistorische land.
Vervolgens rijden we door naar het skigebied Faqra, gelegen op de toppen van Libanon Mountain waar de sneeuw nog metershoog ligt en deze route naar Baalbek voorlopig nog wel even belemmert.
De sneeuw verandert door de zon wel behoorlijk in ‘papshnee’, dus we laten het bij genieten van het uitzicht en een bescheiden maar vermakelijk sneeuwballengevecht.
Bij Faqra zijn ook de hoogst gelegen restanten van twee Byzantijnse en Romaanse tempels te vinden. Het is absoluut ons bezoek waard.  Ook deze tempels staan op de werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Dan zit ons avontuur erop en we maken nog een laatste stop bij de Pigeon Rocks, gelegen langs de Corniche van Beiroet.
Met voldoende Ksara wijn in onze koffers en een voldaan gelukkig gevoel reizen we terug naar huis.

Libanon is absoluut een vakantiewaardig land al is o.a. de infrastructuur nog lang niet op orde. Het is zeker interessant voor wie van cultuurhistorie, gastvrijheid, lekker eten en een mediterraans klimaat houdt.
Op veel sites die we bezochten waren we de enige toeristen. Bijzonder jammer dat zo weinig mensen genieten van al het moois wat het land te bieden heeft, maar tegelijkertijd ook waanzinnig relaxt voor wie wél gaat.

Afif Fakhrdin, shukran voor alle veilige ritten door de bergen en de drukke straten van Beiroet.

Georges Farah, ontzettend bedankt voor deze prachtige trip, met al je kennis, onze vriendschap en je fantastische humor.

Tot de volgende keer allebei, inshallah.

إلى اللقاء