Dag drie en vier van ons werkbezoek aan Libanon
Beiroet 19 en 20 november 2025
Vanochtend om 8.30 uur werden we door Georges Farah en onze chauffeur voor deze week Youssef,
opgehaald om naar Batroun te gaan. Eerst Bart nog even ophalen bij de school SSCC Bauchrieh, waar hij sinds afgelopen zondag avond tot in de laatste uurtjes door heeft gewerkt aan het computernetwerk aldaar.
Nu bepakt en bezakt om mee te gaan naar de school in Batroun, om daar vervolgens te blijven tot vrijdagavond.
Bart had inmiddels via Teams al veel contact met Mariette, de IT specialist van deze school, dus het was goed om elkaar nu eindelijk echt te ontmoeten en deze school met eigen ogen te zien.
Naast Mariette werden we ontvangen door de directrice Zuster Aline en door de hoofd technische dienst, Gaby. Het was bijzonder prettig om kennis te maken en de wensen en mogelijkheden te bespreken met elkaar.
Vervolgens werden we uitgebreid rondgeleid langs alle gangen en ruimtes en we maakten kennis met verschillende andere zusters, stafleden en andere medewerkers van deze school.
Tijdens onze veteranenreizen hebben we vaker Batroun bezocht. Een prachtig en zeer oud stadje aan de kust, met de beroemde Phoenician wall die hier langs de vloedlijn loopt en voor een groot deel een nog altijd de golven breekt. De school ligt aan de kust en we zijn er vaak langs gelopen zonder te beseffen dat dit een schoolgebouw was.
Het oudste deel van het gebouw, waar nu de kantoren zijn, stamt uit 1888.
Na de rondleiding werden we getrakteerd op een lekkere lunch.
En daarna nog even aan de slag met het opmeten van alle bestaande ruimtes, zodat Bart en Siem er straks een werktekening van kunnen maken.
Heerlijk om weer even echt de handen uit de mouwen te kunnen steken.
Om half drie namen we afscheid want om 4 uur hadden we een afspraak met Chukri in ons hotel in Beiroet.
Hij probeert het maatschappelijke en sociale leven van vier verschillende buurdorpen in het zuiden van Libanon te verbeteren. Deze dorpen zijn zwaar geraakt door de oorlog en de inwoners daar hebben erg veel behoefte aan verschillende materialen om zelfvoorzienend te kunnen zijn, waaronder gereedschap om het land te bewerken, maar ook supplies voor hulpverlenende instanties, waaronder brandweeruitrusting.
Vooraf aan deze reis waren we al begonnen met het inzamelen ervan en Bert had alvast een volledig brandweerpak meegebracht, om te kijken of dit is wat zij kunnen gebruiken. En dat kunnen ze zeker. Met dankbaarheid en blijdschap voor alles wat we tot nu toe dankzij onze donateurs konden doen en nog zullen gaan doen, namen we afscheid in de hoop elkaar in de nabije toekomst te kunnen ontmoeten in het uiterste zuiden van Libanon.
Het was weer een hele bijzondere dag.
Dag 4 van ons werkbezoek
De laatste keer ontbijten in het Commodore hotel in Beiroet om vanavond in te checken in het Aleph hotel in Byblos. Om half 9 stappen we in het comfortabele busje van Youssef.
Het plan was om vandaag naar het weeshuis in Zahle te gaan, maar helaas ontving Georges gisteravond laat nog het bericht dat we het bezoek moeten uitstellen, om onbekende reden.
Heel jammer. Misschien lukt het zaterdag nog. We gaan het zien…
Dus snel nieuwe plannen voor vandaag gemaakt wat wederom leidde tot een hele bijzondere dag.
Allereerst mochten we een kijkje nemen bij de brandweerkazerne in de haven van Beiroet. Daar werden we zeer hartelijk ontvangen door de Fire Brigade Commander, General Maher Al Ajouz.
Tijdens de grote explosie in de haven op 4 augustus 2020 zijn er 9 mannen en 1 vrouw van dit korps omgekomen. Hun foto’s zijn afgebeeld over de gehele facade van deze kazerne en op het terrein staat een monument ter ere van deze en alle andere omgekomen collega’s tijdens hun bluswerkzaamheden. De namen staan vermeld op twee plaquettes achter het monument.
We waren zeer onder de indruk van de verhalen. Voor Charles was het extra bijzonder om hier te zijn.
Door zijn eigen ervaringen als brandweerman tijdens de vuurwerkramp in Enschede weet hij als geen ander wat het betekent om collega’s te verliezen tijdens het werk.
De commandant was tevens oprecht geïnteresseerd in alles wat we als stichting VVL doen.
Dankzij verschillende giften, met name vanuit Frankrijk hebben zij hun materiaal redelijk op orde wat veiligheid betreft. Goed om te zien en te horen.
Na dit bezoek konden we zo rond het middaguur alsnog een afspraak plannen met het Nederlands militair attaché in Beiroet, Vincent van Ophem. Het werd opnieuw een welkom weerzien en een zeer prettig gesprek.
Vervolgens op onze route naar Byblos nog even een korte toiletstop op de school Bauchrieh, waar we met de neus in de boter vielen, vanwege de voorbereiding voor onafhankelijkheidsdag, komende zaterdag. Het filmpje spreekt voor zich. Het is fijn om zoveel vrolijkheid te zien in de moeilijke tijd, waar deze kinderen mee hebben te dealen.
De zon gaat hier al vroeg onder, vandaag zo rond 16.30 uur, het tijdstip waarop we in Byblos konden inchecken in ons tweede hotel voor deze week.
En ook de avond zat nog vol verrassingen. Op advies van Marie-Jo deden we even een drankje bij haar favoriete restaurant Fenica en nadat we bijna ons biertje op hadden kwam de ober ons geheel onverwacht een 11-uurtje brengen. Op afstand voor ons besteld door…. Marie-Jo
Een leuke verrassing en we proosten samen met de ober op Libanon
Qua temperatuur voelt het hier als een warme zwoele zomeravond. We sluiten de avond af met een verkoelende wandeling langs de haven en een heerlijke diner bij Malena. We voelen ons bevoorrecht.
